My Blueberry Night 300 วัน 5,000 ไมล์ห่างไกลไม่ห่างกัน [มาสเตอร์]
เรื่องย่อ :
หลังจากพาคนดูสวิงสวายกับแสงสีบนรถไฟสายกาลเวลาใน 2046 My Blueberry Nights เป็นผลงานของ หว่องกาไว ที่ดูแล้วราวกับว่าสูงสุดคืนสู่สามัญ แต่อย่าง หว่องกาไว จะมีหรือคำว่าธรรมดา เพราะแม้พล็อตเรื่องจะดูแล้วไม่แตกต่าง ทว่าตลอดเส้นทางบนรถโดยสารของการค้นหาตัวเอง ทุกเงื่อนปมของชีวิตล้วนผูกใจคนดู อย่างไม่ต้องอาศัยเทคนิคแปลกๆ หรือการลำดับภาพประหลาดๆ ซึ่งเป็นลายเซ็นของเขามากนัก ยิ่งเมื่อได้เพลงประกอบที่ลงตัวในจังหวะที่พอเหมาะพอเจาะกับความรู้สึกและบรรยากาศ ก็ทำให้โลกเหงาที่งดงามครั้งนี้ กลายเป็นส่วนผสมที่ลงตัวราวกับพายบลูเบอรี่ที่หลอมละลายกับไอศครีมวานิลลารสนุ่ม และสามารถเชื้อเชิญคนแปลกหน้าให้เข้ามาสัมผัสได้ไม่ยากนัก และทุกองค์ประกอบข้างต้น ก็กลายเป็นความท้าทายที่น่าลิ้มรส
Director: Kar Wai Wong หว่อง กา ไว
Writers: Kar Wai Wong (screenplay), Lawrence Block (screenplay), and 1 more credit »
นักแสดง นอราห์ โจนส์ จู๊ด ลอว์ เดวิด สเตรทธาร์น นาตาลี พอร์ตแมน เรเชล ไวซ์
อลิซาเบธ (นอร่า โจนส์) หญิงสาวผู้ผิดหวังจากความรัก ได้เริ่มต้นการเดินทางเพื่อค้นหาตัวเอง โดยมุ่งหวังที่จะให้ตัวเธอไกลจากการอกหัก และเมื่อความปวดร้าวในใจเริ่มจะทุเลาลง ประสบการณ์ที่อลิซาเบธได้รับจากบรรดาคนแปลกหน้า ซึ่งไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันเลยนั้น นำพาเธอไปสู่สิ่งใหม่ๆ ในชีวิตซึ่งเธอไม่เคยคิดมาก่อน เริ่มจากความคิดในเชิงกวีของเจ้าของคาเฟ่ที่เปิดบริการทั้งคืน (จู๊ด ลอว์ ) สู่ข้อเสนอที่สิ้นหวังของนักพนันสาวผู้อับโชค (นาตาลี พอร์ตแัท) ตามด้วยข้อผูกมัดที่แตกหักระหว่างตำรวจที่กำลังทุกข์ใจ (เดวิด สเตรทธาร์น ) กับภรรยาที่ไม่ยอมฟังเขา (เรเชล ไวซ์ ) เรื่องราวของแต่ละคนเหล่านี้ ช่วยหล่อหลอมให้มุมมองของอลิซาเบธที่มีต่อชีวิต ต่อสัมพันธภาพ และเหนือสิ่งอื่นใด ต่อภาพลักษณ์ของตัวเธอเอง ให้มีความบริสุทธิ์สดใสขึ้น อลิซาเบธค่อยๆ ที่จะเริ่มปล่อยให้อดีตผ่านไป เมื่อเธอได้ค้นพบเส้นทางใหม่สำหรับตัวเธอ คือเส้นทางไปสู่รักแท้ ระยะทางระหว่าง การอกหัก กับ การเริ่มต้นใหม่ ห่างกันเท่าไร เราจะวัดได้อย่างไร ใช้เครื่องมือวัดที่เรียกว่า เวลา ระยะห่าง หรือว่า ความทรงจำ?
Post a Comment