เรื่องย่อ
บ้านสไตล์วิคตอเรียนเก่าคร่ำคร่าและมืดทึบ ไม้กระดานส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด เปียโนเล่นเพลงขึ้นเอง โคมไฟสั่นสะท้าน ทั้งที่ไม่มีใครอยู่บนห้องด้านบน มีเสียงประหลาดให้ได้ยิน แต่กลับไม่พบเห็นคนพูด เกือบทุกคนที่เจอสถานการณ์เช่นนี้ คงเชื่อแน่ว่าบ้านของพวกเขามีผีสิง เกรซ (นิโคล คิดแมน) ในรูปลักษณ์ เกรซ เคลลี่ กับผมสีบลอนด์หยิกหยักศก คุณแม่ลูกติด ที่อาศัยอยู่บนเกาะชาเนล ที่ตั้งอยู่ระหว่างประเทศอังกฤษกับฝรั่งเศส ในช่วงปี 1945 เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 กำลังจะสิ้นสุด ทั้งนี้เนื่องจากเกรซ ยังมีเรื่องอื่นให้ต้องวิตกกังวลอีกมากมาย เริ่มจากสามีของเธอ ชาร์ลส์ (คริสโตเฟอร์ เอ๊คเคลสตัน) ซึ่งไม่เคยส่งข่าวคราวใดๆ มาเลยเป็นเวลานานเกินหนึ่งปีแล้ว นับแต่เขาเข้าร่วมรบในสงคราม กระนั้นเกรซก็ยังหวังเสมอว่า วันหนึ่งเขาจะกลับมา และโน้มน้าวลูกๆ ให้รอคอยคุณพ่อดุจเดียวกันด้วย
นอกจากนั้น เด็กทั้งสอง นิโคลัส (เจมส์ เบนท์ลี่ย์) กับ แอนน์ (อลิคิน่า มานน์) ยังเป็นโรคแพ้แสงแดดขั้นรุนแรง จนทำให้คุณแม่ผู้เข้มงวด เคร่งศาสนา (เธอชอบเล่านิทานฝังหัวลูกๆ ด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับนรก และชีวิตในชาติหน้า) ต้องปิดผ้าม่านที่หน้าต่างทุกบาน ส่วนประตูห้องก็จะต้องถูกล็อค เพื่อกันแสงสว่างไม่ให้เล็ดลอดเข้ามา เธอต้องการให้ความมืดได้รับการรักษา ดุจเดียวกับน้ำจืดบนเรือเดินทะเล แต่ความเด็ดเดี่ยวดังกล่าวกลับทำให้ลูกๆ ของเธอ รู้สึกเหมือนนักโทษในคุกมืด ซ้ำร้าย บ้านหลังดังกล่าวยังไม่มีไฟฟ้าใช้ เนื่องจากภาวะสงคราม (เทียนไขคือแสงแพียงอย่างเดียวในบ้าน ที่ปราศจากกลางวัน / กลางคืน) และก็ยังไม่มีโทรศัพท์ใช้ เนื่องจากเสียงดังของมัน สร้างความรำคาญให้แก่เกรซ
ความรับผิดชอบเหล่านี้ มากมายเกินกว่าผู้หญิงคนเดียวจะรับไหว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อคนรับใช้พากันหายตัวไปอย่างลึกลับ เมื่อสัปดาห์ก่อน เกรซจึงตัดสินใจ จ้างกลุ่มคนแปลกหน้า ที่มาเคาะประตบ้านในคืนหนึ่งไว้ทำงาน อันประกอบไปด้วย คุณนายมิลลิส (ฟิออนนูล่า ฟลานาแกน) ที่มารับหน้าที่พี่เลี้ยงเด็ก, ลูกสาวใบ้ของเธอ ลิเดีย (อีเลน คาสซิดี้) ทำหน้าที่แม่บ้าน และตาแก่ เทอร์เทิ่ล (อีริค ไซเคส) ทำงานเป็นคนสวน แต่ต่อมาเกรซกลับพบว่า กลุ่มคนที่ดูอบอุ่น สุภาพ และไว้ใจได้เหล่านี้ ไม่ได้มาสมัครงาน หลังจากเห็นโฆษณาที่เธอลงประกาศไว้ดังคาด (โฆษณาชิ้นดังกล่าว ถูกส่งไปไม่ถึงหนังสือพิมพ์ด้วยซ้ำ) พวกเขาอ้างว่า เคยทำงานทำบ้านหลังนี้เมื่อหลายปีก่อน จึงแวะมาดูว่า ผู้อาศัยคนใหม่ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่ มันช่างเป็นความบังเอิญที่ชวนให้น่าสงสัย และเกรซก็มั่นใจว่า คนกลุ่มนี้รู้อะไรบ้าง มากกว่าที่พวกเขาจะยอมพูดออกมา
ดังนั้น เมื่อเกิดเหตุประหลาดขึ้น เช่น ประตูเปิดทิ้งไว้ หรือมีเสียงหัวเราะลึกลับ เธอจึงโยนความผิดให้บรรดาคนงานก่อน แต่พวกเด็กๆ กลับเชื่อว่า บ้านหลังนี้มีผีเด็กผู้ชาย และพ่อของเขา ซึ่งเป็นนักเล่นเปียโนสิงอยู่ แรกทีเดียว เกรซเห็นสมมติฐานดังกล่าว เป็นเพียงเรื่องไร้สาระ จากจินตนาการในหัวเด็กๆ มากกว่า กระทั่งสถานการณ์ทวีความหนักหน่วง รุนแรงอย่างต่อเนื่อง อารมณ์ของเกรซค่อยๆ แปรเปลี่ยนจากความโกรธขึ้ง รำคาญใจ เป็นตื่นตระหนก และหวาดผวา !
อ่านเพิ่มเติม »
Post a Comment